Damardan kanımı, çekip kaleme
Seni bir yazarım, inanamazsın
Şairler kıskanır, düşer eleme
Seni bir yazarım, inanamazsın

Bembeyaz kağıda, el çizer gibi
Denizin dibinde, kız yüzer gibi
Teninin üstünde,gül gezer gibi
Seni bir yazarım, inanamazsın

Çalarım beyazı, Hasan Dağından
Renkleri toplarım, hazan bağından
Kalemi boyarım, gök kuşağından
Seni bir yazarım, inanamazsın

Beni okuyanlar, seni tanırlar
Güzeller ezilir, çok utanırlar
Dünyada tek kadın, seni sanırlar
Seni bir yazarım, inanamazsın

Gözümün içinde, gözlerden ırak
Yüzünü görürsün, yüzüme bir bak
Avcumun içinde, Sulardan berrak
Seni bir yazarım, inanamazsın

İlk kadın Havva’nın, gizi döşünde
Bebekler sen olur, her gülüşünde
Düşlere yazarım, görür düşünde
Seni bir yazarım, inanamazsın

Ayakların değer, açılır Sular
Ellerin dokunur, kaçar uykular
En uzak yıldızlar, seni arzular
Seni bir yazarım,inanamazsın

Aslında bir kağıt, bir kalemiz biz
Elbet buluşuruz, duyulur bu giz
Saklandığı yerden, açılır nergis
Seni bir yazarım, inanamazsın

Çeşmenin bestesi, kavala uyar
Ne suyu tükenir, ne içen doyar
Bir çoban suyuna, adını koyar
Seni bir yazarım, inanamazsın

Öptüğün yaralar, geçer sinemde
Böyle şefkat var mı idi annemde
Üzümün suyuna, içtiğim demde
Seni bir yazarım, inanamazsın

Ay vurunca, döşün gibi yamaçlar
Senin gibi, mağrur durur ardıçlar
Seni yazamayan, kalemi suçlar
Seni bir yazarım, inanamazsın

Serilir ya yayla, bir mendil gibi
Yükselir dolunay, bir kandil gibi
Ağzımda süt kokan, ana dil gibi
Seni bir yazarım, inanamazsın
Ziya ACAR 31.03.2023