vakti ki bahar gelir
mevsimi kışın ardından
yakamozlara yansıyan ay başkadır
aşiyana vuran dalgaların kokusu başka..

tutuşan bedenler ayaz esarete isyankar
sereserpe patlama hevesinde
zil takıp oynar şeytani fısıldamalar
akıl desen ayyaş sinmiş köşeye
göz gözü görmez kanmı durur damarda
aşufte aşufte kaynar insan bu aylarda..
leylası aynı mecnunuda
et ete değdiğinde yancak ya
aşufte yalanlarla yüklenir benlik
hoyratça harcanan bakışlar
övüşler bazen sövüşler ,
lodos gibi esen şehvetli küfürler,
en keyifli hazzında
aşufte kelimeler dizilince peşisıra
kalpler şehvete teslim , paramparça duvarlar
duygular hapis, beden medeniyetden uzakta..
işte o andır
şirinine dağları delmesi ferhatın.. bir bakışına..
aslısına keremin şehveti..
sessizce süzülen gülüşlere
kumrular gibi başlar yumuşaktan
bülbüller gibi şakır yavaştan
sonrası malum deler geçer kalbi
ok gibi avına kitlenmiş kartal misali

velhasıl kelam ;
aşk sevda adına ne varsa istanbulda
kah emirganda kah kanlıcada , gülhane parkında
yine bir bahar yanaşmakda
alem duysun toprak titredi
sisler dağıldı gökyüzü berrak
nasihatlar kör hevesler aç
sandallar körkütük açılmakta
ey ademi beşer
şehvet vakti ..
hazır ol..
gelmekte yoldan çıkmış aşüfte düşler..

lafın kısası gelir bahar ayları gevşer gönül yayları.:).