Onca koşturmaya nasıl dayanır iki ayak

Tırtıl olsan anlarım, altında var 40 ayak

İpekler serilir beyazlar içinde bir yola

Sayılı gündür der düşer hemen telaşa



Yola çıkınca derviş olur her tırtıl

Kanatsız kırk ayağı ile oradan oraya

O gün seslenirler gözünü kaçıranlara

İnsan olamayanda yok ne utanma ne sıkılma

Ve

40 ayağı ile 2 kanadı bir eyledi

Çıktığı yolda hayatı deneyimledi

Kendine gelemeyen insana belki ibret eyledi

Şu kısa ömrüne kim bilir neleri ekledi



Âdemoğlu baka kaldı öyle kendi kendine

Bir tırtıldan dönüşmedi henüz o kelebeğe

İkilik peşinde vurur kendini deliliğe

Çoğu cehennemin kapısını kendisi örtü üzerine



Tırtıla verilmedi bir cennet olsun hediye

Belki oda isterdi konsun gülden güle

Cennet bahçeleri taşarmış güller ile

Bire varanların hepsi dönüştü kelebeğe



Cennetlerin cenneti verildi kırkı kırk yaranlara

Kelebeğe dönüşmekmiş asıl orada mana

İnsan ise iki ayağına takmış pranga

Ne anladı olanı ne de çıkar yola