Senli düşlerim
Kayboluyor karanlık gecelerin
Zındanlarında
Beynime kazınmış anıların
Tüm hücrelerim ezbere biliyor
İsyan ediyor gözlerim gecelere
Hiç barışmıyor uykularıyla

Ellerimden çözüyor ellerini
Alıp götürüyorlar seni
Uzaklara
Senli sabahlara
Hasret ediyorlar beni
Çöller gibi büyüyen özlemin
Yakıyor,susuz kalıyorum
Yusuf’un kuyularında
Bir Yusuf gibi hasrete atılıyorum

Ulaşamadığım zındanlar giriyor aramıza
Seni mahkum, beni tutsak ediyorlar
Yoksa gecenin bu vaktinde
Sana yazmazdı uyuşan parmaklarım
Yeşeren umutlarımızı
Soldurdu Sonbahar gelmeden
Kış bakışlı, hitler yüzlü suratlar
Aramıza soğuk duvarları soktular
Tam da Baharlar açacakken
Bahçemizde

Ama yine Bahar gelecek
Umut ettikçe bitmeyecek
Baharlarımız
Sakın ağlama
O güzel anılarımız için
En güzel yarınlarımız için
N’olur ağlama... hiç ağlama


Günay Koçak 21.3.2023