1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
443
Okunma
Bir kere doğaydın bahar olup yüreğime
Yokluğunun tenhasında kalmazdım bir başıma
Denizlere sevdalanmaz koşardım yanına
Yorulur, durulur koşup sığınırdım sana
Gözümü kararttım ateşlere yürüyorum
Yanıp kül oldum daha nasıl yanayım
Gözlerimden prangaya vurulmuşum
Masum değilim elbet sende tutukluyum
Ne gülen gözlerinde ararım umut
Ne doğacak güneşten sorarım hesap
Nefsimi kör ettim, yolum karanlık
Uzatmam ayrılığı, köprüleri yıkar giderim
Yaşanmamış günler yüreğimde taş
Konuşulmayan sözcükler içimde ateş
Görüş gününe değil ayrılığa düşmüş baş
Biliyorum dönülmez yollarda yürüyorum
Ünal TÜRKOĞLU
5.0
100% (2)
Cevap Yaz