Dün bir, bugün iki
Zaman, ne de çabuk gelip, geçmiş
Ayrılık, çoktan yollara düşmüş
Bak zaman gibi, bizimde aşkımız bitmiş, Aysel!

Begonya kokan, çöp kokan sokaklar
Şimdi hasret kokuyor
Caddelerse anlamsızlaşmış
Gül dikilmiş, çim ekilmiş caddelerimiz nerede, Aysel?

Anlıyorum, sensiz her şey değişmiş
Nerde masmavi gökyüzümüz?
Hani gülen gözlerle bakan, içimizi yakan güneşimiz?
Nerde anlamlar yüklediğimiz, bembeyaz bulutlarımız, Aysel?

Eskimiş resim gibisin
Tutsan da ellerimi
Güldürmezsin yüzümü
Ellerin bile değişmiş, eskisi kadar narin gözükmüyor, Aysel!

Nefretimsin
Kaçtığımsın
Korktuğumsun
Canımı acıtansın
Yinede sensizlik zor geliyor, Aysel!

Bir gün kaçamam ve göz göze gelirsek
Yıktığın adamı, perişan ve bedbaht görürsen
Bu senin en büyük eserindir
Enkazınla, gurur duy! Aysel!



Ünal TÜRKOĞLU