Binbir zorluk içinde güzel düşleri kurdum
Kül edince anladım zaman denen kavramı
Koca bilinmeyenli denklem içinde yordum
Gönlümün yarasına sardım gerçek anlamı

Ruhum tozlu raflarda silinmeye yüz tutmuş
Yalan geldi bu dünya sanki koptu kıyamet
Beden denilen yurdum bütün kederi yutmuş
Bir çelme daha takıp sessiz kaçar selamet

Tütmez oldu burnumda o özlenen günlerim
Nerde kaldı heyacan her dağında heyalan
Kendime düşman çıktı verdiğim ödünlerim
Set bulunmaz önünde gözyaşlarım seyalan

Güneş örten karanlık pencereden bakıyor
Dilsiz bir feryat gibi suskun kalıyor vicdan
Her türlü imkan varken çaresizlik yakıyor
Umut yüklü sandala bakakaldım arkadan

Tam oldu bitti derken yarım kalıyor her şey
Eşine gönlü kırık uçmaz tek kalan kanat
Anlık gidiyor insan kalmaz geriye bir şey
Son sahne ölüm kokan acılı bir film hayat

Furkan AYDOĞAN (ÇERİ)