11
Yorum
50
Beğeni
0,0
Puan
709
Okunma
Güneşi zifirinden astığımdan beri geceye
daraldı, dalgalandı dünya sanki kollarımda.
ateş böceklerinin nefsi, nefesinde d/inliyor,
ışığından belki dileniyor sanki kabuğuna yer.
fısıltısı, kırıntısı, kımıltısı ve de sızıntısıyla
gelecekten adımsayarak geldi ta geçmiş
beneklerini saçan kelebeklerin kanadında.
bin asır uyandırdı dokunduğum taşın teni
yokluklarından sayıyorum, yok sayılanları
bir ben kaldım bir de ben ağaç gövdesinde
ar damarından çatlamış cılız yaprak misali
lisanı farklı kuşağı, kılığı, kuşamı insan olan
aptal savaşlara tanıklık ediyorken yüreğim.
benliğimse esir ötenin gerisine düşmüş gibi,
düş gibi acılardan gelip geçiyor kanlı tarih
nedendir bir ben kabulleniyorum bu yenilgiyi
göğüne göğün kuşağını yamamış bir de ben...
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz