Yağmurlar yağacak bu Eylül’de bulutların gözlerinden
Bir uzak hatıraya takılacaktı düşüncelerim yine.
Bir tedirgin kuş misali kalbim, gözlerim seni arar
Bir gurbet şarkısı nasıl kıyar içimi bilirsin ...
Nasıl yansır aynalarda acılar ,seyrettiğim yüzüme
Bunlar anılarımmıydı yoksa , bir girdaptamıydım
Bilmiyorum , bilemezdim ellerin uzakken benden .

Baharlar gelse ne çıkar ki ; boynu bükük güllerimin
Akşamlar yalnız ve korkuluydu gözlerimde.
Yürek yaralarıma bir neşter vuruyor yokluğun
Yüce dağ başlarında donmuş karlar gibi yüreğim .
Avuçlarımda söndürdüm sigaramı belki duyarsın diye
Hangi pencereden baksam karanlık boşluklar gözlerimde
Sen bilmezsin bu akşam karanlıklarını
O an düğümlenir içimde tüm sevinçler ...
Hatıralar yağmur olur iner kirpiklerinden
Şu içimde hüzün yumağı bir sızı başlar ...
Her şey ağlamaklıdır o anlar .

Şimdi hüzün Eylül’ü sarmış , göz yaşlarımın selinde
Seni beklerim ; hala gelmeyişine yas tutar kuşlar.
Lavantalar açar anılarımın avuçlarında
Hayallerimi ve aşkımı yazdım romanlara
Tüm hasretleri yüklendim gidiyorum artık !
En içli şarkıların çalınsın bu gün
Gelme , istemem artık , gelme vakit çok geç !
Doyasıya ağlayayım bırak , bırak artık

Uzak kentlerden şiirler bestelemiştim gözlerine
Oysa şimdi hazan şarkıları söylüyor içim.
Yalnızlığım taşınırken Sonbahar akşamlarına
Fırtınalar kopuyor artık sevgi çöllerinde
Yorgunum üşüyorum ! ellerim buz !

Denizin kıyılarında akşamlar siyaha boyanmıştır şimdi
Elimde bir fotoğrafın görmeden bakar bakar ağlarım
Çünkü resmin yüreğime nakışlanmış bir ayna gibi
Kalbim görüyor, kalbim seviyor , ya sen ?
Bütün sevenlerin hatırı için gel !
Yalandan olsun söyle , söyle bana
Seviyorum de, seviyorum de...
Se / vi / yo / rum !!!
*

Günay Koçak ( yeniden )

01.02.2023