Esiyor başımda yine bir hülya
Sızlıyor içimin gizli yarası
Ne laftan anlıyor ne aşktan hülya
Sızlıyor gönlümün tamda ortası


Yar diye vefasız kula düşmüşüm
Ağlanacak hale bakıp gülmüşüm
Ölüm neylesin ki zaten ölmüşüm
Göz açıp kapamak ömür arası...


Sevgi büyütürken intizarın da
Tutuşmuş can evim hasret har’ında
Yaralı ömrümün son baharın da
Gelmiş son yaprağın geçmiş sırası...


Yıkılmış yanmışım kimin umrunda
Mutluluk görmemiş gönlüm ömrün de
Umut ne arasın dünde yarın da
Bir gece bahtlıyım katran karası...



Aynalar aldatmış gülen yüzümü
Yokmuş yaşlanmanın meğer çözümü
Şiirler yazmanın yersiz lüzumu
Tutuşmuş bir kere gönül Çırası



Secde etse alem dile gelse yer
anlamazmış aşktan o nazlı dilber
Yazıla yazıla tükendi defter
Öksüz kaldı garip sevda mısra’sı



Esiyor başımda yine bir hülya
Sızlıyor içimin gizli yarası
Ne laftan anlıyor ne aşktan hülya
Sızlıyor gönlümün tamda ortası.