Bizli bir hikaye anlat göğsünün kuşlarına..
Kanatlarında kem gözlü hüzün.
Bir şiiri kus yüreğime..
İçimde bir yerde volta atan,
Tek başına sallanamayan salıncağa.
Git sonra...

Gidişinin ertesi günleri olsun..
Kutlu olsun boğazıma kadar ölmeler.
Sebebsiz değil gagamdaki susuş.
Hey sevgili ikiye katlanmış,
rengi solmuş bir bez
Alnına çaldığın o tutan maya..
Git ki kırığım, kestikçe kan düşerim.
Uzağa adanmış, şizofren bir masal,
Kulağımın hizasından buğünüme akmakta.
Sana yürümekte adı kayıtlara geçen,
O asil hüzün.
Kusarım şimdi, o dalğın seslere
Çığlıklar düşürürüm cebimden.

kanatan camların kesiği değil
Buğusu Parmaklarıma dolanan.
Kanatlarımı göğün sırtından doğurdum dün...
Tüm ebabillerin  hatırına git..
İncinmişcesine yatan göğsümün tavanı bu aralar..
Sıvası yok.

Hüzün ki suya Düşürdüğüm aksim kadar yanlız.
Git sebebleri elekten geçirilmiş bir dua ardın.
Ellerimi açıp, göğsüme çarpan o deli türkünün tutunma vakti tırnaklarıma.
Hani uzağa yazılan, kör bir ağıt yolunu bulamayan.

Alnındaki mayaya çalma vakti..
En ıssız acıları.
En ıssız yüzümü yüzünde bulma vakti.
Düşme gözlerimden artık..
Kal gözleri bağlı  körebenin koynunda.
O deli türküm, dinlen semada bir yerde,
Rüzgarı kuşatan yedi huysuz uyurken gamzende.
Tırnaklarımı kestikçe, uzasın hüznün saçları..
Bukle bukle içimde, gidenlerin ayak sesleri.

Git sebebler, martılara simit atarken...
İki kere ölüp bir kere doğarken.
Yüzümü bul ey Sancılı şiir..
Devrik öleyim.
Kurudu gönlümün bağı bahçesi..
Hafızamda ne bir dal ne de bir çiçek adı
Senki o dala takılmış bir uçurtma.
Sebebsiz rengarenk.