Bu gün dedin hep bıraktın yarına
Gem vurdun gönlümün duygularına
Ne yazına doydum ne baharına
Sarardım aşkınla kurudum kaldım


İçtikçe hasreti bir yudum gibi
Çunlandı üstüme aşk hücum gibi
Eriyip tükendim tıpkı mum gibi
Güz yedim aşkınla kırıldım kaldım


Ne desen iknaydı kalbim sözüne
Sevdan ki inmişti ruhun özüne
Değdikçe yel ile köz’üm közü’ne
Tutuştum aşkınla kor oldum kaldım


Hep helal yatmak’tı gayem dizine
Bakmaya kıymaz’dım güzel yüzüne
El gibi olunca gözüm gözüne
Kör oldum aşkınla kör oldum kaldım


Hep hayalin vardı yaslı ruhumda
Sever sandım gönlün,bir gün olur da
Hasreti sineye aşkı umuda
Bağladım aşkınla mor oldum kaldım


Ayrılık ne yaman öğrettin bana
Sıla’sız gurbeti yar ettin bana
Mutluluk neyime dedirttin bana
Ağladım aşkınla yoruldum kaldım

Ne çok umut’landım gelirsin diye
Nasıl sevdiğimi bilirsin diye
Yüzün de hep neşe belirsin diye
Çağladım aşkınla duruldum kaldım


Uykulara yattım rüyam olmadın
Elin mezesiydin hülyam olmadın
hep ukbaya kaldın dünyam olmadın
Bulan’dım aşkınla yoğruldum kaldım


Bazen şiirler de aradım seni
Bazen hayal meyal duydum sesini
Sensiz yaşamanın kaidesi’ni
Bozdum, yüreğimden vuruldum kaldım


Kaldım ıssız gibi yalınız gibi
Kaldım ilk baharda yapraksız gibi
Kaldım ardın sıra bir öksüz gibi
Üzüldüm aşkınla kimsesiz kaldım