0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
636
Okunma

Puslu bir sabaha uyandım
İçimdeki kelimeler hâlâ uykuda
Kuşların ötüşlerini kıskanıyorum
söyleyecek ne çok şeyleri var…
Gerçeklerin o acıtan tarafı
hep beni buldu sivri uçları
kederden kupkuru kesildi
bulutlar içime çöker oldu
Bedenimi savursam kıtalardan
kıtaya, yol gitsem hep uzaklara
kuşların kanatları gibi hafifler mi
içimdeki ağır yaşanmışlıklar?
Gündüz aynı gece aynı
hep bir iç sızısı, bulur mu şifasını,
puslu sabahlardan uyanır mı
bir gün kelimelerim…
Zeynep Zuhal Kılınç
5.0
100% (1)