2
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
447
Okunma
Annem 59 yaşına girince, gözlerinde derin bir hüzün belirdi.
Niçin bu kadar mahzun ve durgunsun diye sorunca, koca bir ömür yaşamışım, şimdi anladım, cevabını verdi.
Koca bir ömrü yaşayıp hiçbir şey yaşamadığını hissedince çok üzüldü...
Onu doğum gününde ilk defa bu kadar hüzünlü gördüm.
Bu şiir, onun hüznü sebebiyle kalbimde yanan ateşin bir tesellisi mahiyetindedir.
Annemin yüzünde bir kaygı
dün, bugün ve yarından endişeli
"Zaman sanki çiğniyor bu hayatı,
şimdi geçti ömür, ve anladım" diyor.
Annemin içinde bir düğüm,
gün geçtikçe onu daha çok sıkıyor
ve farkına vardıkça giden zamanın
geri gelmeyeceğini anlıyor, ağlıyor.
Beli bükülen annem değil, zaman.
Yarının sözü, edilmese de gelir,
utanması yok sonların, bir gün,
kaygıları ve sancıları, alıp gider
5.0
100% (7)
Cevap Yaz