Bana ne ki senin o, sarayından, köşkünden!
Milletim, duldalarda, aç bi-ilaç yatıyor…
Haberin var mı senin, fukaradan, düşkünden!
Gariban meteliğe, çifte kurşun atıyor…

Tok ne bilir ki açın, ağlanacak halini?
Düşünen biri var mı, onun istikbalini?
İlgilendirmiyor mu, ol devlet-i âlini?
Biri hep parsel, parsel, memleketi satıyor…

Nasıl geçsin yoksul halk, köprüden ve yolundan?
Bir dolaş, başla Kars’tan, çık gel Gelibolu’ndan!
Haberin var mı senin, fakir Anadolu’ndan;
Yandaşların o yoldan, malına mal katıyor…

Senin derdin halk değil, Türk’ten intikam almak!
Yasaları yok sayıp, millete korku salmak!
Her gün dalga geçerek, halkla kafayı bulmak!
Çok çabuk kazananlar, çok ta çabuk batıyor…

Vakit hayli geç oldu, vapur kalkıyor artık!
Doldular güverteye, ne kadar varsa sürtük!
Biraz da çürük kalmış, ama başları örtük!
Acele et kaçırma, duyduk düdük ötüyor…

Karaman-2023/01
Halil Şakir Taşçıoğlu