Ey meçhul yar bütün yıl gözlerini düşündüm
Ne zaman derininde boğulacağım söyle
Say ki rüyalarında vazgeçilmez düşündüm
Vuslatın kapısından ne olur bakma öyle


Korkarım yar olmaktan düşer isem yabana
Kıymet bilmez bağbanın gülü eyleme beni
Dostlarım bin bir çıkar gösterirken ya bana
Senden beklemiyordum vefasızlık etmeni


Sandım ki yüreğinde her an aşkımla vardım
Telaffuzu imkânsız şehirlerdeyim şimdi
Uzağında kalarak kor zindanlara vardım
Gecenin ortasında gözyaşı döken kimdi


Yitirdin çareleri tebessümlerin bendim
Huzurun koynundayken yakıştı mı bu veda
Gamzenin kenarında tutuşup yanan bendim
Kopardığın öfkenle çakıştı mı bu seda


Tabipte yok çaresi hep sızlayan yaraydın
Dinmedi acılarım dostlar gördü halimi
Dediler ki üzülme ağyar gece yar aydın
Şafakta kavuşalım fecrin tutsun elimi…





//Sevgi Özlem Çetin//
“ gizLi özNe “


NOT:


Bu şiir kime diye çok düşünebilirsin
Ahu yüreğin varken boş yere ele sorma
Sen hasretlerle dolu bir düşü ne bilirsin
Bülbülün çektiğini boş yere güle sorma…