Ben serseri ruhluyum..
Zaman zaman gözümü kararttığımda
İnan hiç küsmedim hayata. ...
İnsanları maskeleriyle de sevdim
İnsan oldukları için
Kırıcı,acımasız olmadım
Her daim hesaplaştım vicdanımla..
Baş edemediğim girdaplara düştüm
Bir tatlı gülüşün
Hayatıma dokunuşunun tek sebebi oldu
Uyanık kurduğum hayaller
Gözlerimle takılıp kaldığında
Süzülüp gitti kara bulutlar
Yıkıldı inançlarım çoğu zaman
Kendimi bozduğum, kendimi bulduğumda oldu. Denize bakıp içten huzurlu bir nefes çektim
Ve adını ’’yaşamak’’ koydum..
Terk ettiğim, terk edilmişliğim çok oldu..
Ağladıklarım oldu ardından dön diye
Gönlümle takıldığım zamanlarda
Sürüklendiğim mavi hayallerim oldu
Dans eden bulutlara,kuşlara takıldım
Serseri ruhumla,kanat çırptım hayallere
Unuttuğum ve düşünmediğim
Bir tahta masada daldım anılarıma…
Hani nerde kaldı o eski dostluklar?
Vakit,gece yarısını geçti
Başa başa kaldım serseri ruhumla
Seni düşündüm
Susmaların en çok yakıştığı anda
Gitmek kalmaktan daha hayırlı dedim
Sonra,anladım ki gidişler delilik,
Sensizlik kafayı bozmak mış
Şimdi elimde kadehim
Kaldım sessiz sedasız
Serseri ruhumla
YEŞİLIRMAK