6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1072
Okunma
Komikçe gülüşün kendi dalında eskiyormuş.
Ötüşüyormuşuz şeffaf ağaçlarda bir zamanlar...
Dütdürü düütt... Uyumsuzca... Sustuk.
Sen rujlu kuş, sesin hala kulakcıklarımda...
Ağacımızda eriklerimizi göremiyormuşuz,
Portakallar, kirazlar çürümüş ve daha çok ziyanlar...
İnadım inat... Severcesine... Sustuk.
Sen rujlu kuş, öpücüklerinin izi hala yanaklarımda...
Şimdiye uzak ormanlardan yaklaşıyormuşuz.
Uçuşuyormuşuz kızıl mavi göklerde bir zamanlar...
Hışır hışır... Yorulmazcasına... Sustuk.
Sen rujlu kuş, kanatlarının sıcaklığı hala göğsümde...
Sevgili Anneciğime, Rujlu Kuşuma...