Ey yar
Gözlerimin kıyameti oldun
Benliğimi yakan sevda ateşi
Arzumu teselli eden gül olsan ds
Ruhumu bitirdin sen
İsyankar olduğum zamanlar
Senin tatlı dilin yaşatır beni
Ne oldu da,yüreğime dert kazıdın
Benim dilimde türkü,elimde ki sazdın
Yaramı sızlatan yar sanadır bu sitem
Ey yar
Bilirsin aşk bir muammadır
Düştüğünde ateşinde sende yanacaksın
Ağladığında gözyaşında boğulacaksın
Çıkmaza girip,kanayacaksın
Sustukça,nefesinde donacaksın
Artık sineme dokunama
Sabrımı sınayan şu zaman utanacak
Vuslat,kılıcını kuşatmış vuruyorsun
Dizlerini döven ayrılık utansın
Ey yar
Ceylan gözleri yaratan tanrım
Sana bu zalim kalbi vermemeliydi
Kara kış içinde bu acıyı
Talihsiz gözlerim görmeliydi
Kırılası ellerim,gülünü dermemeliydi
Gönülden bağlanmıştım sana
Kör oldu gözlerim göremedim
Niyetin,kastın gitmekmiş
Gönlümün kapısını açmamalıydım
Düşlerimi böyle yıkmamalıydın
Ben söz verdim,sözümde durdum
Şifa bulmaz yaram ne diyeyim
Sözünde durmaz yar
Koyup yüreğimden vurmamalıydın
YEŞİLIRMAK