Martıların eyleştiği limanda yapayalnızdım senden önce..
Hayallerime kefenlemiştim gönlümü..
Hangi bulut yağmur müjdeleyip sözünü tutmamıştı ki..
Alazlı yollardan yalınayak geçmiştim böyle..
Sırtımda ihanetlerin bıçak izi vardı ya..
Bomboş bir hayatın faili meçhulüne karışmıştım yine..
Yıldızlı gecelerde hüzünler kilit vurmuşken gözlerime..
Apansız çıktın karşıma martıların eyleştiği o limanda..

Karanlıkların suskun gölgesi düşmüşken yüreğime
Güllerin rengi değdi yorgun tenime..
Kalan ömrümü senin rengine boyadım renk renk.
Gönüllü giydik o ateşten gömleği... Ellere ne!..
Sevda türküleriyle semalardan düşerken..
Can ağlarıyla ellerimden tutan yar..
İçimdeki o yerde ihanetler yok..
Tutuklu sevdaların alnı ak..
İstemiyorum olmasın yağmur öncesi ve yağmur sonrası..
Ve ellerinin bana zehir zemberek vedası..

Ey yar kırma sakın bir gün kanatlarımı..
İçimde hep keman konçertosu gibi kal ..
Gözyaşlarım çölleri doyururken ..
Cennetimden kuş olup uçarım sanma..
O asude limanlarda beni yine bulursun sanma..
Unuttuğumuz maziyi bulan yüreklerimize acılar salma..

Bir beyaz bulut kekik kokulu yağmurlarla getirsin seni bana..
Bitmeyecek bu yolculuğun son demindeyiz şimdi..
Lodosta ağlayan ben, meltemlerde sana aşık olan ben.
Elinde kalan son renklerle sevdanda kaybolmaya geliyorum ....
KATYA
08.12.2022