Yollar üzüyor, tıpkı gözlerin gibi
Ben geliyorum, koşar adım
Sen uzaklaşıyorsun kaçarcasına
Selviler uzanıyor yol boyu,
Mevsim son bahar,
Kışa gebe...

Yorgun yüreğimde umut kırıntıları
Düşlerimi yemliyorum
Aklımda sen !
Yüreğimde acıların tortusu
,Kaç kez ölüp,
Kaç kez diriliyorum bir bilsen
Dilimde dua,
Ve teşbih yapıp çektiğim sabır
Tam yenik düşeceğim,
Zikrim;
Her gece, bir sabaha varır
Yolları sana çıkan bir yüreğin,
Giderken yaptığı zelzele
Dönüşünde bayram olur.

Sen gibi, seviyorsa seni
Retinasına oturur gölgen
Adın türkü olur dilinde
Yüreği sazının ezgilerini çalar
Sen diye atarken kalbi
Arşa kalkan elleri
Sen diler....

Sen sevgili !
Denizimin mavisi,
Ormanın yeşili
Bozkırımın özü
Derenin sözüsün
Ama en çok
Ali’nin yüreği
Ozanın gözüsün.

Hep orda kal !
Yıldızlar gibi
Önünü örse de bulutlar
Sesini duymasam da
Görmesem de gamzelerini
Orda olduğunu bileyim.

Ara sıra gül
Pencereme doğsun gülüşlerin
Donmasın kanım
Kızıla kesmesin gece
Ey!
Gelişine adaklar adadığım
İmkansızım olsan da
Alma umutlarımı benden

Çünkü;
Sevgiye hasret yetim çocuklar vardır ya hani,
O çocuklar gibi;
Bu fakir sevdi seni

Ozan Ali AYDIN