Deli gönül hal bilmezin birine
Düştün yine, yangını mı seversin
Sığda dolan dedim, inme derine
Saçlarını yolup, dizin döversin.

Aslı nerde diye, düşünme sesli
Çarka dişli olmuş Asım’ın nesli
Gel, bülbül olmaya, olma hevesli
Karga çoktan geçmiş senin yerine.

Gönlünün dilinden, çark etmiş gözü
Yüzdeki boyalar öldürmüş özü
Derinden alarak, söylemez sözü
Canan dalsız ağaç, girme serine.

Vefasız duvara vurulmaz sıva
Gönlü ele düşer alırsın hava
Bu nesil sevdayı gütmüyor dava
Gönül, yazık etme, alın terine.

Dem diye yalanı, kattılar çaya
Artık Ay misali, uydudur haya
Namert atlı birlik, mertlerse yaya
Silah alıp, süngü verir eline.

Artık Leyla, Mecnun tatlı bir seda
Erine çatık kaş, yabana eda
Kavli bir olana, et canın feda
Yara kusmuş, solun batmış irine.

Ozan Ali AYDIN

Ozan Ali Aydın 2