ATEŞİN GÖLGESİ

Ateşin gölgesinde serinlemek neyime ,
Buzdağının üstünde yanmaya çalışırım.
Sevdanın mirasından ne düştü ki payıma,
Hayatın hücresine dönmeye çalışırım.

Ruhum ateş alırken damarlarım donsa da,
Rüyalar bölük pörçük hayallerim yansa da,
Umudum kanatlanıp Kaf Dağına konsa da,
Aşk’ın topal atına binmeye çalışırım.

Ahvalimi anlatsa taşlar gelse de dile,
Dağları eritirdi bil ki çektiğim çile,
Arkasına bakmadan çekip giderken bile,
Yâr adını gizlice anmaya çalışırım.

Ömür dediğim süre geçti kederle gamla,
Sanki deli yüreğim yargılandı idamla,
Yağmur olup düşerken gözünden damla damla,
Sevdanin yanağında dinmeye çalışırım.

Ervani ’yim aşk değil, dert şerbeti içmişim,
Can evimi sadece Kara Kıza açmışım,
Yaralı kuş misali deli devre uçmuşum,
Sevdiğimin gönlüne konmaya çalışırım.

İhsan ŞOLA (Ervani )