UMUTSUZ SEVDA

Titreyen yüreğimin, gün be gün çöküşünün,
Sebebi sen değildin, kaderin cilvesiydi.
Hafta değil, ay değil, canımı yakışının,
Hesabım şaştı gülüm, kaçıncı senesiydi?

Bulutlara baş tuttu, gözlerimden akan yaş,
Mecal bitti dizimde, eridim yavaş yavaş,
Hicranın gecesinde, baş koyduğum kara taş,
Hiç gelmeyen vuslatın, gül kokan sinesiydi.

Umudumu tüketti, geçen baharlar yazlar,
Hep senden yana oldu, dilimdeki niyazlar,
Yılların cevri ile, o gördüğün beyazlar,
Ağaran saçlarıma, yağan kar tanesiydi.

Yer yapmışım kalbime, ömür boyu orda kal,
İster sev bu garibi, ister götür taşa çal,
Bilinmeze bakarken, gördüğüm en son hayal,
Hasretin çöllerinde, güneşin gölgesiydi.

Aklımı baştan aldı, insafsızca gülüşün,
Bu yaşlanan ömrümün, hazanında soluşun,
Her gece uğrun uğrun, düşlerime gelişin,
Gönlüme işlediğin, aşkın nişanesiydi.

Hasret olup her gece, gözlerime dolarken,
Huzursuz uykuların, girdabına dalarken,
Taş plâkta şarkılar, hüzzamları çalarken,
Kanatsız bir meleğin, son çırpınış sesiydi.

Beklemeyi bilirim, bende ki sabır furya,
İnan bana güzelim, sevgin kalbimde derya,
Kapınızdan sessizce, geçen o adam var ya,
Umutsuz bir sevdanın, deli divanesiydi.

Yetmedi mi yıllardır, hayalimi yıkışın,
Kor alazlar içinde, yüreğimi yakışın,
Destursuzca giderken, gözlerime bakışın,
Yaklaşan ayrılığın, o soğuk busesiydi.

İhsan ŞOLA-03.11.2009