..........................................................Elmas Yıldırım’ın aziz hatırasına...
Ruhunu satmışlar geldi sinsice başa
Ne kükremelerimiz kaldı
Ne de Turan sevdası
Yakıp yıktılar milli ülkümüzü
Dağıldı kutsal otağımız
Kemik peşinde koşan itler
Çöreklendi yolumuza, ülkümüze
Prangalandı soylu bozkurtlar!..

Tanrı Dağlarında esmiyor rüzgâr
Ötüken’de kurudu pınarlarım
Öksüz kaldı çileli Türk’üm
Telef oldu Türk’ün er yiğitleri
İhanetin kıskacında harabız
Kızıl elma aşkı yüreklerimizdeydi
Yanıp, kül oldu, savruldu gönüllerden
Kimliğimizi, özü, asaleti kaybettirdiler!..

Uyan yiğit Türk’üm uyan uykudan
Ülkü sancağını çek göndere
Zafer türküleri dilimizde
Yansın umut meşalesi yeniden
Aydınlat karartılan gökyüzümüzü
Kır artık asırlık zincirleri, silkin
Korkma, şahlan, gürle, ileri atıl
Kuşan pusatını, bin yağız atına
Mukaddes ihtilâli başlat öz yurdumda...

Zafer Direniş
...

Yüreğimde Dinmeyen Sancı