Eskiden
Sevgilerimle yazardım
Sana
Şimdi bir utanç duvarına
Asarak yaptıklarını
en argo iltifatlar’la süsleyerek
İsmini
en içten
sövgüler’imle yazıyorum
İçimin hasretini


Sokaklar aynı sokaklar
Duygular değil,

Sen gittin gideli herşey değişmiş
Ellerim de elin yok,omzum’da başın
Ceketim sen kokmuyor artık
gömleğim Hakeza terlemiş’im
zira sensizim zira çaresiz

Sokaklar... aynı sokaklar
duygular değil.

Bir sen eksiksin işte
Bir sen yoksun..
İlk bahar kokusu yok tenin de rüzgarın
Sesin de sonbahar yaprakları
Yüzün de güz yanığı izler var mevsimin

O çocuk yüzlü uçurtmalar yok artık
Semalarımda
yağmur gözlü bulutlar koşuyor
Mavisin de gökyüzümün, ve toprağım
Hala susuz sana
göksümün ortasında bir acı
Ve hüzün buğusu ıslak gözlerim
Ufukta tek bir umut görmüyor artık
yollar aynı yollar, duygular değil
Biz el ele değiliz artık seninle
Bir mektup yazıyorum sana içten
Ver birine okut ve dinle


Simit satan çocuklar bağrışıyor
Çarşı pazar hep aynı...
Liseli kızlar geçiyor önümden..
İncinmiş çocukluğum gibi
Hazin geliyor bütün anılar
Sokaklar aynı sokaklar
Duygular değil
ben eski ben değilim
O gülen yüzüm den eser yok
Gür saçlarım dökülmüş
Alnım da yan çizgiler yaşlan’mışım


Sokaklar aynı sokaklar
Bir sen yoksun işte
birde sarılış’ın boynuma
Kalbim hicran kanseri
Sevgim lösemi artık
Bulaşır hasretim sakın dokunma

Eskiden...
Eskiden sevgilerimle yazardım sana
şimdi PAR/HİS’DEN sövgüler’imle