Lütfen bırak her gece yüreğimi yarmanı,
Sol yanımdaki gizim, yorma bitsin ısrarım,
Unutmaya çalıştım, kor eyledin ormanı,
Öyle tutuşturdun ki, sorma gitsin esrarım.

Küllerimden topladım bu lav gibi özlemi,
Sakın açıp da deme o üzdüğün sözle mi?
Yoksa yaralayıp da utandığın yüzle mi?
Öylesine haklısın, sorma gitsin esrarım.

Bir gafımla kalmadı onca yılın milimi,
Sanki komaya girdim, çektin yaşam pilimi,
Nasıl kahroldum bilsen, kesip atsam dilimi,
Şu çektiğim halimi, sorma gitsin esrarım.

Yıllardır çekiyorum, çektiğime doymadım,
Yerine başka içki, böyle biçki koymadım,
Hiç kimseyle kendimi böylesine kıymadım,
Bendeki bu acıyı, sorma gitsin esrarım.

O günler aylar yıllar, izaha yetmez heder,
Bir günüm bin yıl gibi, mahşere kadar gider,
Hele o Hessen demen, beni perişan eder,
Öyle bir yaralar ki, sorma gitsin esrarım?

Üzdüğüm zaman bile olmadı acı sözün,
Kirpiklerin ıslandı, sararıp soldu yüzün,
Hiç aklımdan çıkmıyor dolan o iki gözün,
Nasıl yaktı bu hüzün, sorma gitsin esrarım.

Affına sığınırım, biraz kalbini dinle,
Diyebilirse eğer bu azapla çek inle,
Ölene kadar böyle çekerim hasretinle,
Hem de nasıl yanarak, sorma gitsin esrarım.