Tef, dümbelek birbirine garışdı,
Herkez başga hava çalıyı Memet.
Gıvrıh ekiline gül yağı sürmüş,
Hatca’nıñ ahlını çeliyi, Memet.

Tilkler kumese bekci olmuş da,
Çil horuzlar hayallara dalmış da,
Sıpalar deveye garşı gelmiş de,
Eşşekden intizar alıyı, Memet.

Yahasına gravatı daharah,
Eyisinden bir cığara yaharah,
Hırhızlar daima üste çıharah,
Suçu başgasına buluyu, Memet.

Unutmuş da geçmişini özünü,
Gayıp etmiş tarladahı izini,
Sayhı heç yutmamış saman tozunu,
Harmana tahsiynen geliyi, Memet.

Kibirinden varılmıyı yanına,
Geri dönüp bir bahmıyı dününe,
Temizlikde kimse geçmez öñüne,
Eliniñ kirini yalıyı, Memet.

Dirgeni unutmuş yaba’yı bilmez,
Sako’yu unutmuş aba’yı bilmez,
Tezeği unutmuş zobayı bilmez,
Geçmişini tümden siliyi, Memet.

Şeyle üç beş guruş gorünce cebi,
Kuheylan sanıyı bizim merkebi,
Geymiş de afilli bir ayakgabı,
Ervani’ye habar salıyı, Memet.

İhsan ŞOLA(Ervani)