Sensizdim, sessizdim akşamlarda
Gücenmedim, darılmadım dostlara
Arayıp sormayanlara …
Sensizdim, deryanın susuzluğunda
Geceleri uzayın sonsuz boşluğunda
çektim hayatın pimini
zindanlara sığmayan bombaları patlatmak uğruna
Sığmadı; acım da, sevincim de aylara
Sessizdim, sensizdim uyandığım sabahlarda
Dize geldim acılara dayana dayana
Yüzümü dizine sürdüm
İzini takip ederken gerçeği gördüm
Doymadığım yaşamda
Yanmakta olan yüzümün ateşini
Aradımda buldum sıtmalı acılarında
Cümle aleme sordum cevap almak için
Haydutlar çetelerinin arasında
Rüzgar söylüyor gerçekleri
Fısıldayarak kulaklarımda
Malta humması acılarında kıvrıldım
Seyrani Baba’nin dizeleri
Kulaklarımda çınladıkça
Özgürlüğü tadamayız
Acı çekmezsek uğruna
Gülden terazi tutalım ama,
Gülü saçmak için Derya’ya
İster dilber olsun,
ister çirkin sevdiğimiz
Yürekte değilse özümüz
Boşa gider verdiğimiz sözümüz!
Sensizdim, sessizdim gecelerde
Yüreğime çöktükçe hüzün
Vazgeçtim, şimdi eriyip çürüdüm
Mehtap yudumladı yıldızları
Ben çektikçe ahı
Bu derece tahkir edilmiş yaşamanın sanatı
Neylerim, sen olmazsan yatı ve katı
Ömrüm zam almıyor ki,
Bırakayım hayatı!
Kalmadı bu düzende yaşamanın tadı
Sensizdim, sessizdim
Boğumlmaya ramak kala her şey anlaşıldı
Kurudu, çeşmesi, pınarı
Düşündükçe belirsiz yarınları …
Sitemim sıfır, kin duymam kimseye
Asla!
Sevgi kudretimdir,
Sensizlik kaderim olsa da!

Sosyolog Hasan Hüseyin Arslan - Wuppertal - 02.11.2022