Üç kuruşluk dünyaya ipek fistanlar biçtik..
Kalan iki kuruşu heba ettiler...
Pınarlardan inci tanesi şebnemler istedik..
Üstümüze veballerini dertlerini boca ettiler..
Gözümüz kara ölümden korkmayız dedik...
Patika yokuşlarda elleriyle kalbimizi deştiler....

Kadın çıkmaz sokaklar sana aman vermez..
Sakın ağlama eğilip bükülme inciten hayır etmez..
Dağlarına sis çökmüş ışık almaz..
Tırmanmak için beline bağladığın ipe güvenme....
Vurguna çıkan kervan ah alır hakka yürümez..
Senin delilin yok kalbinden başka ya bilinir ya bilinmez....

Dilleriyle şeker şerbet sunarken elleriyle zehirlemişler bizi..
Geçmiyor dostun ihaneti unutmak isterken kuyuya itmişler bizi..
Otobüsün sol tarafından manzara gösterirlerken ..
Sağ tarafımızdan engerek gibi sokmuşlar bizi..
Dertlere dermandır dost demişiz..
Kör bıçakla arkamızdan deşmişler bizi..

Kadın senin bu hallerini kim bilecek..
Maviler ağlasa siyahlar yeşiller uğruna ağlasa ne olacak..
Sen dost diyeceksin yüreğin başka yırtılacak...
İçinde ölenlere nasıl mezar bulacaksın...
Kavgaların kendinle korkuların çaresizliğin kendinle...
Mutluluk beklersen biraz meleklerin ellerinde...
Çareler arşı semalardan gelecek....
KATYA
22.10.2022