Dünyaya geldiğim günden bu yana,
Şeker başkalaştı, tuz başkalaştı.
Bir araya gelmez inekle dana,
Örme başkalaştı öz başkalaştı.

Boş hayaller arkasından yeldirdik,
Büyük küçük anlamadık yıldırdık,
Muhabbeti dilimizden çaldırdık,
Yazı başkalaştı söz başkalaştı.

Kavak tepesine balık uzandı,
Bilmiyorum acep kime özendi,
Her bakış bir ayrı manâ kazandı,
Sürme başkalaştı göz başkalaştı.

Bulgur pilavını yemek saymadık,
Nasihat verseler bile duymadık,
Bugün ne dediysek yarın uymadık,
İkrar başkalaştı naz başkalaştı.

Sevda şiirleri okunmaz oldu,
Türkünün yerini pop müzik aldı,
Ne bozlak bilinir ne hoyrat kaldı,
Nağme başkalaştı saz başkalaştı.

Kardeşe kardeşten atılır kazık,
Kördüğüm uçkurlar şeytana çözük,
Çiçekler açmıyor havalar bozuk,
Bahar başkalaştı yaz başkalaştı.

Su katılır oldu tertemiz süt’e,
Hormonlu ilaçlar verilir et’e,
Pelit’i bilen yok kumpür sosyete,
Ocak başkalaştı köz başkalaştı.

Belli değil kimin, kime bindiği,
Kargaların gül dalına konduğu,
Ne yandığı belli ne de donduğu,
Ateş başkalaştı buz başkalaştı.

Öküzler sırayla saçıyor köpe,*
Eşeklere meydan okuyor sıpa,
Yerin değiştirdi saç ile küpe,
Oğlan başkalaştı kız başkalaştı.

Sanki yaşadığım bir başka âlem,
Mürekkebi bitti yazmıyor kalem,
Ervani diyor ki; hasılı kelâm,
Astar başkalaştı yüz başkalaştı.

İhsan ŞOLA (Ervani)

Köp: Öküzle çekilen ve bir taşıma
aracı olan KAĞNI’nın parçası.