Koş yetiş
Önünde
Kurudu güllerin
Yeşerebilir/sen var dünlere ister/sen
Kaldımı gizli saklın bak işte bitti ömür
Kim kovaladı dikenlerde azap bülbüllerini
Kim süpürdü gül kurusu tenimden
Beşiği degilmiydim insanlığın
Eşiğim boşaldı bak
Yarsanız bağrımı görseniz bir yol
Ahu zâr dolu ...
Bilseniz
Silseniz gözyaşlarımı bağrınıza
Kor dolu sineme bir su serpmediniz
Zincir dolu kollarımda kırılmadı bileğiniz
Zorlu tepelerimde seddi cefamı aşmadınız
Taştınız yüreğimden kabar kabar
Sarardı âlım yeşillerim
Kabardı denizlerim
Yokmuydu yolu düşmediniz peşime
Benim ben
Anadolu

Varım yoğum incir kurusu evlatlarım
Bir çağlayandı aktı gitti can suyumdan
Bir hışırtı koptu yetmiş üç yerden
Yırğalandı dalım budağım
Havalandı tüm yapraklarım
Dinle duyuyormusun
Semada feryatlarım kanat kanat
Kalktı bütün telli turnalar semaha
Edirneden vana
Sinoptan antakyaya
Telli duvaklı gelinim
Kâh atlı
Kâh yaya
Dört cihetten çekip kapıları üzerime
Bırakıpta beni sürğünlerde sürğülere
Nereye böyle nereye

Dinle
Dinle
Gurbetin kara zifâfında doğum sancılarını
İşitiyormusun geride bıraktığınız
Feryad’ı fiğandan öbek öbek yığınları
Yokluk kundaklarına sarıp sarmaladım
Kokunu hasretlerde pişirdim
Yabanda demledim sızılarımı
Çöktü içime karıştır sür sinene
Doldur ciğerine
Daha yerin varsa en derinlerinde
Çek çek çek nefes nefes
Her nefeste kendini öldüresiye
Kokla sıladan uzaklarda
Kırıldı direkleri göğün
Göğsünde mümbit yetimlerin
Közlü bir kambur vurulmuş sırtında
Acı tütün gibi tütüyor burnunda
Havasında suyunda ununda bulğurunda
Taşdan topraktan yapılarında
Boğulduğun susuz kuyularında
Uğruna uzaklarda diyar’ı yalanlarda
Özledim

Özlemim
Nal seslerinde parçalanmış uykularda
Didik didik talanlarkâr yüreğimde ,zararlarda
Yokmuydu bir yol gelemediniz
Benim ben
Memleketin anadolu
Gittiniz
Ağrı süphan cudi nemrut hüzünlü
Çoruh seyhan ceyhan kan ağlar
Elim kolum bağlı çaresiz
Bir garip beklerim sinem dağlı
Yanar yanar tüterim özüm özünde ateş
Gözlerim gözlerine uzak
Eşgali zapta geçmiş
Fâili belirsiz tuzak bu tuzak
Bir fazla
İki az
Ağlayan çok gülen az
Gözüm bayramlı yollarda öyle mahzun
Dönüyor başım yörüngem öyle serkeş

Eyy ana
Suçlama beni
Suçlama
Benmi istedim saçlarına bir yıldız gibi düşmek
Davulla zurnayla
Düğüne gider gibi aldı beni bu yaban eli
Bandolara teslim ettim emeğimi etimi tırnağımı
Terim toprak kokmuyor artık sen gibi
Bilsen burası arzın dibi
Hem buz hem ateş
Üşüyorum
Buğday başakları yanan yüreğimde üşüyorum
Bunca ğamı derdi devirip bedenime
Terim fırat gibi çağlar içerimde
Dicle gibi akar
Kızıl Irmak gibi bakarım
Gözlerim üç tarafı denizinde kayboldu
Yüreğimde bir nâr’ı cehennem ana dolu

Unutmadım seni hiç
Unutamadım
Sarıkızı
Kara sabanı
Gittik ihya ettik yabanı
Bıraktık bahçende karabaşı
Otlu peyniri,mıhlanayı
Mercimeği nohutlu pilavı tarhanayı
İnadına
Başıma yastık ettiğim raylarda
Bak titriyor yüreğim
Haydi kuşlar havalanın göç vakti
Vurun kanatlarını çıldırasıya
Bu uzayan yollarda hasretlere acılara

Kim kopardı uçsuz bucaksız
Sılanın altın saçlarından
De hele ana sen bilirsin
Seke seke bir ceylan gibi koşarken
Derelerden tepelerden
Kim budadı dallarımı köklerinden
Aldı bu ellerden
Kim ayıkladı
Kim devşirdi bizi
Bu sızılara kimler sattı kara gurbetimizi
Hepimizi
Sirkeci garının ortasına
Elimdeki tahta bavulları
Kim bize tabut etti
Kim biçti kefenimizi
Vuruldum kilitlerde mezar taşlarına

Göç vakti
Dönüyorum dönüyorum
Tren ıslıklarına çarpıyor kesildi nefesim
İndim gurbetin sokaklarına çarptı başım
Büküldü boynum düştü önüme
Düştüm ölüme gülene
Çok istedim
Dönemedim bir daha geri
Vurdum kafamı berlinin soğuk duvarlarına
Duruldum hülyalarında
Ölen benmişim
Vay belalı başım
Geçte olsa anladım
Seni ben satın aldım
Gurbet sarhoşuyum
Dönüyor ay yıldızlı naşım
Benim ben
Tanıdınmı
Yaramaz evladın

Ana
Suçlama beni
Suçlama bizi ana
Hiç vazgeçmedik senden
Kimdi giden
Kimden kalan dünden yalan
Kimdi gülen
Kimdi dünden ölen
Yok artık kimim kimsem
Şaşkınım bu bir insan pazarı
Tartılar taşıyamaz ruhsuz cesedimi
Ölçülere gelmez yüreğimin adımları
Heey
Anam
Babam
Bacım
Sırdaşım susuz aşım
Pembe bir düşmü
Bir kabusmu
Avuçlarımda
Beyaz pusulalarda yazılmış kaderim
Silemedim ...
Sırra kadem bastı ruhum
Gözlerin suskun
Sözlerim biçare
Keder derim
Ölürüm ölürüm

Heey ana
Benim ben çaresiz evladın
Ben
Tornacı duran usta
Kaynakçı bayram
Dokumacı hayri
Madenci sırrı
Selma abla
Kezban teyze
Giden
Geride kalan
Kaybolan
Solan
O kadar çokki yurdum çiçeği
Mukaddes teninden yolunan
Ömrüm burçak tarlası
Bahtım kuzgun karası
Koşuyorum iki âğıt arası
Damar damar gönlümün bam telleri
Kesildi bileklerim boğazımda düğüm düğüm
Koptu bağları kızıl kuşaklarım kördüğüm
Kanayan avuçlarımda yandım talan oldum
Akortu kaçtı daha iflah olmaz bu ömrüm

- Gideceğim , gitmeliyim
- Gelecekmisin beklerim , gelirmisin
- Kader deyin
- Bakmam başka çiçeğe
- İnanmam
- Yazğı dersin
- Köklerim saksılara sığmaz bedenim
- Ellerin derdinde ellerim

Gazap tohumları yeşerdi bak filiz filiz
Ağırdı serpildi ağıtlarım daha bitmedim
Geleceğim
Ülkem bana alamancı der
Alman bana işçi
Anam babam hasret der
Nazlı yârda tarifsiz heder
Uzaklarda oğlum kızım babam der
Düğümlenir kelimeler boğazına
Diyemez bir kelam daha
Sönmez bir ateşki tüter gider
Islak kor yastıklarda alev alev ...

Çırak Ça / İbrahim YETGİNDAĞ