Dinmeli artık Senden uzakta yüreğimin bana ettiği ızdırap
Bitmek bilmeyen bu işkence son bulmalı
Yokluğun var ya, katlanılacak gibi değil...
Gün gün değil, ben ben değil...
Bırak kapında kalayım ...

Sesine hasret biriktirdim, ruhuma ektim Seni
Yanında olamadığım her saniyeye düşman oldum
Özledim öldüm uyudum öldüm uykumu böldün öldüm
Bırak kapında kalayım...

Sensiz nefesim kesiliyor birşey var adı hasret diye
Lime lime soluğumu doğruyor
Kalbimle aklım türlü türlü oynunlar kuruyor
Aklımı yitirmek üzereyim
Bırak kapında kalayım...

Hani o sevda tarlalarina Umut Umut ektiğim çiçeklerim var ya
Sen yoksun diye bulut bulut gözyaşlarıma boğulurken
Boynunu büküp büküp soluyorlar teker teker
Bırak kapında kalayım...

Yokluğunda bedenim baştan aşağı iflasta
Gözlerim isyanda ,günlerim gecelerim
Hatta ömrüm ziyanda

Yaşamak için sesine nefesine varlığına muhtacım
Öylesine değil işte ölesiye muhtacım sana
Bırak kapında kalayım....

Zararı yok bana dair tek güzel kelime konuşma
Dilersen kufret dilersen hakaret et
Sensiz nefes almak yaşamak değil
Baştan aşağı yokluğun zulüm yokluğun eziyet,
Yokluğun yüreğimin çektiği en acı külfet
Bırak kapında kalayım....

Varlığını hissetmeden yaşamaya katlanamiyorum
Bir ölüp bir dirilmek her solukta can alıp can vermek ne demek bilemezsin
Bilsem ki, ölümüm elinden olacak
Hiç düşünmem düşerim ayaklarının altına
Son nefesim sen ol diye
Bırakkkk, bırak kapında kalayım...

Hasretin ömrüme yazılan en büyük cezaydı
Yokluğunsa en büyük kederim
Öylesine derin bir İMTİHAN işte
Ölesiye ÖZLEDİM
Sensiz ölüme gönüllü
Seninle herşeye raziyken
Bırak kapında kalayım....

Pınar Güneş