Sen diyorum sen ey sevgili
Hiç bilmedin bilmeyeceksin
aşkından körkütük yıkılıp kahroldugum perisan geceleri mi
Zifiri karanlık dünyamın girdabında
Kayboluslarimi kahroluslarimi
bilmeyeceksin.
Sen diyorum sen ey sevgili
Hayatı paramparça kursağında yaşamanın
Yaşama mecburiyetimin tukenisleri min
Bir defa sesini duyabilme ümidiyle
Kahrı perişan halimi bilmeyeceksin.
Ateş olup kullenmeyen kor olmayan sevdanı
Yüreğimde sakladığı mi
Yusufi kör kuyularda karanlik zindanlarda
Sabrım la ecel ecel hasretini taşıdığımı
Bilmeyeceksin..
Sen diyorum sen ey sevgili
Uzaktan uzağa sevdanı ilmik ilmik
Dokuduğu mu
Bu yuregin sensiz
Parça parça yok olduğunu
Yokluğunun zehirli ok olduğunu
Hic bilmedin Bilmeyeceksin...
Virane gönlümün yıkılışını
Dilsiz yüreğimin haykırışını
Nehir gibi gözlerimden caglayisini
Asırlar gecsede bilmeyeceksin
Sen diyorum sen ey sevgili
Her gece Hayalini misafir edisimi
Sarılıp boynuna iç çekisimi
Dağ gibi yüreğimin eriyip tükenisini
Hic bilmedin Bilmeyeceksin
Her ah çekişimde garip yüreğimin izdirabini
Boğazıma düğüm düğüm tıkandığını
Lime lime Etlerimin
kemiklerimden ayrılıp
Ruhumun azabindaki o (eşsiz ) acıyı
Hiç Bilmedin bilmeyeceksin

Sen diyorum sen ey sevgili
Seni kalbimin sayfalarına
nakış nakış dokuduğumų
Adını ezberimden okuduğumu
Kanımdan canımdan yakın oldugunu
Saklımda aklımda Zulamda var olduğunu
Hiç Bilmedin bilmeyeceksin .
Pınar Güneş