İnsan oğlu, fırsatını, bulunca
Halıya dönüşür, çul yavaş yavaş
Kızgın kumlar, sular ile gülünce
Nasıl da değişir, çöl yavaş yavaş

Dünya denen bu han, geçici durak
Ey adem, senliği, benliği, bırak
Halisse duanı, kabul eder hak
Bilecek haddini, kul yavaş yavaş

Bülbüle, sevene, hep gülümseyip
Allah’ın emrine, boynunu eyip
Benim de bu ömrüm, bu kadar deyip
Önün de solacak, gül yavaş yavaş

Zaman geçip, yaş kemale, erdikçe
Çevresine bakıp, kafa yordukça
Doğup, göçenleri, bir bir gördükçe
Şükreder Rabbine, dil yavaş yavaş

Elinden geldikçe, iyilik eyle
Zikreyle Rabbini, semahla, ney’le
Gülmek sadakadır, hep gül neşeyle
Sen de mutlu mümin, ol yavaş yavaş

Mevla’n sana, ummadığından yakın
Haine, kötüye, tavrını takın
Kur’anı, sünneti, terk etme sakın
Gel tatlı huzurla, dol yavaş yavaş

Ömür bitse yol mu, var ki gidecek
Bu devran hep böyle, devam edecek
Her canlı ölümü, mutlak tadacak
Lüzumsuz’um bunu bil yavaş yavaş

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz