Oturmuş gün batımını seyrederken
Bir umut ışığı ararken yarına dair
Senin anlayacağın dilden
Bir iki kelam etmek istiyorum
Kulak verip dinlemek istermisin
Bir masal anlatacağım sana

Yaşamaya tutunmak isterken,eli kolu bağlı
Bir yüreğin çaresizliğini anlatacağım
Bilmem dinlemek isteyecek misin
Belki de dinledikçe üzülmeyeceksin
Bende istemem aslını sorarsan üzülmeni
Ama,kim olduğunu hiç bir zaman bilmeyeceksin
Çaresiz tanıdık gelecek ama çıkaramayacaksın
Dinledikçe
Böyle büyük aşk mı var diyeceksin
Baş rol oyuncu sen olduğunu hissetmeyeceksin
Yüzüme bakmadan
Gözlerini kaçıracaksın bakışlarımdan
Her kelimede şaşıracak
Vay be,böyle hayat varmış diyecek
İçinden,kendinle yüzleşeceksin
Kimbilir,kulak vermeyip
Belki de gülüp geçeceksin

Ne diyor bu deli diyeceksin
Evet, belki de biraz deliyim.
Yaşamak zorunda olan
En büyük delilik bence
Hayaller, örümcek ağları gibidir
Karışıktır,gerçeğe hemen dönemezsin
Sorarım sana,mutluluk nedere
Öğrenmek istiyor bu deli adam
Geçmiş günlerde mi?
Gelecekte mi?
Kesinlikle bugünde, bu dakikada değil
YEŞİLIRMAK