.
Kulluk çilesiyle, el tezgahında,
Sinsice dokunur bezimiz bizim...
Bin hata olsa da her izahında,
İnatla okunur tezimiz bizim...
.
Hayatı nihayet bulur çoğunun,
Varmadan farkına kendi çağının...
Tuttukça yolunu Orta Doğunun,
Akıldan sakınır izimiz bizim...
.
Çok münafık gördük fesli, hırkalı,
Bin renge boyanmış önlü, arkalı...
Bir halt yediğinde ahlak markalı
Bir maske takınır yüzümüz bizim...
.
Hakikat sanılan hurafe suru,
Doğurup büyütür bin türlü uru...
Taşırken sırtında nice kamburu,
Batıdan yakınır özümüz bizim...
.
Mutmain fakirler besler zengini,
Tahammül belirler derdin rengini...
Harlanıp coştukça yokluk yangını,
Garibe dokunur közümüz bizim...
.
Başak derilir mi, ekin ekmeden,
Zevke erilir mi, zahmet çekmeden...
Bilgi silahını derde sıkmadan,
Göklere bakınır gözümüz bizim...
.
Aklım der ki koru gözü budaktan,
Uzak dur her türlü zalim odaktan...
Doğru olsa bile bazen dudaktan
Çıkmaya çekinir sözümüz bizim...
.
Veli BOSTANCI (Ankara, Eylül 2022)