Kırgın bir nota misali
Gam yüklü bir melodi
Nasıl da sihirli
Gölgesine mahcup
Sözcüklere aşina
Hulasası aşkın ve yürek sürüklenirken kuru bir vedayla.

Hazan açtı bohçasını ve kapıştı duygular
Kayarcasına bir yıldız misali
Kanarcasına aşkın hatırına sunulu bir sofra
Beşi bir yerde hüzün ve metruk gece
İzahı yok bu aşkın
İnkârı ne mümkün?
İbraz ettiği kadar yürek nasıl da şaşkın.

Muadili yok evrenin
Münazarası dünden tescilli sevginin
Malik olduğu kadar mevsim yağmura
Bir teslimiyet ki Rabbine
Adeta veda edercesine hayata.

Ebabil kuşu misafir yüreğe
Külünden doğan bir yangın
Esefle sunulası bir itiraf
Taşkın mizacı ile şiirlere serili heceler
Şairin ilhamı ne ki?
İdam fermanı çoktan hazır
Kaderin nezdinde.

Yine de olmaz mı bir umut?
Olmaz mı aşina olduğu kadar sonsuzluğa ufuk
Göğün paralelinde uçuşan kuşlar
Yeniden doğumu müjdeleyen bir sabah
Gecede tünemiş hezeyanlardan arındığı kadar
İnsan elbet razı gelir yazgısına.

Bir mihenk taşı billur sesi sevginin
Bilfiil sevip defalarca yenildiği
Rüştünü ispatlamış bir kere şair hüznün
Müdavimi olduğu kadar güz mevsiminin
Dökülen yapraklarında kendini bulduğu
Havsalasından taşan sözcüklerin aralıksız kanattığı


Bir yitim bir ritim
Varla yok arası benliğin isyanı
Her çıktığında Allah katına
Yâd edilesi mazinin kıvılcımları asılıdır
Göğün siması aşka nasıl da yatkındır
Sevdikçe büyüyen bir evren
Kayıp mısraların dizildiği birer birer
Bir düş belki de gördüğü şairin
Yakut kalbinde akan bir ırmak gibi coşkuyla dolu
Bilinmezin dokusu ve d/okunduğu kadar en yükseğe
İlahi Aşkın davetiyesi inancın rükû ettiği bir yemin ki
Süre gelen nezih bir birliktelik

Aşkla kaynaşan duyguların hükmü mademki verildi bir kere
Yeter ki razı olsun yüce Rabbi sevginin ve insanın
İman gücünde mevcut umudun yansıdığı yüzünden
Okunan huzurla kenetlenmiş her duygudan
Düştüğü kadar payına şairin…