umuda,
kurşun işlemez,
gülüm...
sen bilmezsin,hiç umudun olmadı ki..

derbeder,
umutlarımdan toplayabildiğim,
Bir demettir sevdam..
Unutabilseydim
buzulların güneşe nefretiyle,
Kendimi yitirmek pahasına da olsa
korkularımda büyüttüğüm,
umudlarım...

hüzün çıkmazında,
cam kırıkları umutlarım,
mekanı sarhoş kaldırımlar olsada..
bir sabaha neşeyle umutlarımda,
açılmak isterdi bilirim,
akın akın,
anılarda hüzün akan gözlerim...

tan vakti alacalığı,dost edindim,
güneşte doğardı zifirilik bahtıma,
düşmanımmı? aynalar,
oysa,
gökteki bulutlarımdan nem kaptı,
umutlarım...

sırt heybemde birikti,geçmiş,
sevgiyle öpmek istedim,
umut dokuyan elleri..
oysa ki şimdi,
Çıkmazlara sevk etti tavrı’yla beni,
söz geçiremedim, yitik umutlarımdayım..

son sözdür,
yüreğimde,
derin ve binbir çığlık,
kuş kanadından ürkek,
kendimden onurluca,
uzaklardır sevdam özgürlüğüme kaçışta..

az sabır yüreğim,
bilirim dirilecek benimde,
çığlık çığlık ümitlerim,
elbet bir gün,
birgün,
sana söz veririm...




fügen..