20
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
3455
Okunma
adım kadın benim,
ne acım biter
ne sancım..
dik durmak için çalıştıkça,
bir de hayat iter
yıkılırım...
monalisa gülüşlerinde,
yaslanacak omuz ararım.
zaman,
ucu kalbe saplı hançer,
dünyayı ateşe veririmde,
susuz değirmen acizliği yaşarım.
aczi terkeden ruhum,
yalnızlığıma kan kardeş..
ölüm ile oyun oynarım..
gücüm ,
hayata küstahlığım..
cezamdır son deminde hayatın,
kalbi taşlar ile yaşadım.
dayanamam,saramam filmi başa,
aç kapılarını artık hayat,
ben bu hücrede dardayım..
titreyen sesimdeki,
anlatılmazlık
ve acınası içimde büyüttüğüm..
çare !
bir umut daha yıkılıyor
güneşim bir daha batıyor,
kaç bedel ödeyecek daha bu kalp
söyleyin,
kaç baharımı daha çürütecek,
beni çağıran bu kara toprak...
adım kadın benim..
ne acım biter
ne de sancım...
fügen gülgör
Cevap Yaz