54
Yorum
96
Beğeni
0,0
Puan
2262
Okunma


delindiğinde göğsüm acıyla
kimliksiz yalnızlıklar ekler ömrüm
Suskun
isimsiz
unutulmuş anılara...
ve sabır çeker tespihim
her gidişindeki yok oluşlara...
bazen hırçın bir dalga boşluğudur
sus(k)usuna esir gülüşlerim...
ve binlerce vurgunun iniltisidir
yüreğime asla söz geçiremediğim...
kusursuzluğumun ihanetidir en çok da
beni acılara demleyen ...
savrulan bu gökyüzü
hangi mavilere öksüz sürgünlerde
bulutlar kaç bozgun yemişliğin esaretinde
ki
aktı sema
aktı gözyaşları doluluğunca
ve ben kaç kez vuruldum bir aşkın namlusunda...
ah ki anlatmaya gücüm yetmez
say ki yazmaya...
senden sonra
kaç geceyi talan ettim güneşin yokluğunda
ne yeminler bozdum sevdamın uğrunda
kaç ay’ı heba ettim yalnızlığın koynunda
ve kaç...
sayısı belli olmayan ödünler verdim
acılarımın deminde
durgunluğumun sebebini sormayın sakın
ve beni yormayın yıllar
bir konuşursam
ne gökyüzüne sığarım
ne de yeryüzüne
ben ki aktıkça taşar
taştıkça kanarım
kıraç yüreğimin susuzluğunda...
dip not:
demlenen gecenin iniltisidir
Mavilere öksüz titreyişlerim
sızlayan kalbimin çisiltisidir
yokluğundaki bu iç çekişlerim
Kardelen
Şiirimi günün şiirine lâyık bulan Edebiyat defteri ve seçki kuruluna en derin sevgi ve saygılarımla...
Ve tüm şair gönül dostlarıma da sonsuz sevgi ve saygılarımla.
İyi ki buradayım, iyi ki sizlerleyim...