’’Had bilmez kullarının, kulluğundan naçarım
Yakarışlarım için, bir ’’Sana’’ el açarım...’’




Duy sesimi ya Rab’bim; kalbe kahır edeni
Can ile cananı zıt, düşüreni tut savur
Ruha kefen giydirip, gönlünü dar edeni
Sabrını son reddeden, taşıranı tut savur

O yüce kudretinle, ver dersini zalimin
Müslümanım geçinen şu kefere muzlimin



Garibanı ezerek, nice ocak söndürmüş
Haramdan ne var, ne yok, bulduğunu indirmiş
Bu nasıl bir yüz surat, bir de güzel sindirmiş
Hırsızı, düzenbazı, aşıranı tut savur

Dürüstlükten ödünsüz, kulların hakkı için
Tez kesilsin cezası, malik idrakı için



İşçinin, emekçinin, sırtından geçineni
Malzemeden çalarak, cana kefen biçeni
Yanlışlara göz yumup, gerçekten kaçınanı
Rant uğruna hilebaz, taşeronu tut savur

Arındır şu cellattan temizlensin kâinat
Ne kadar hain varsa, toptan Cehennem’e at



Namus diye kızını; kurda, kuşa yem eden
Fuhuş bataklığına, çırpındıkça itilen
Hele bir düşmeye gör, kuruş kuruş satılan
Haramı öğün deyip, pişireni tut savur

Ne kadar zalim varsa, kesilsin tez cezası
Verilmesin eş diye, alınmadan rızası



Sokaklarda aç susuz, el açan dilenciye,
Vaatlerde bulunup, aç koyan yalancıya.
Göz göre göre susan, göz yuman talancıya
Doğru yoldan saparak, şaşıranı tut savur

Savur ki anlasınlar! Birazcık dokun Ya Rab
Böylesi kullarından, ’’Sen’’ bizi sakın Ya Rab


Kardelen
Sözlük:
Muzlim;1. karanlık, açıkça anlaşılmayan, belirsiz,
bilinmeyen, gizli, şüpheli, meçhul kişi.
Kefere;Müslüman olmayanlar, Kafirler.