_____________ Bir tefekkürden arda kalanlar…

Öyle dolu ki kafam dünya meşgalesiyle;
Sanki bir harman yeri, her köşesi toz, duman!
Hiç bitmeyecek gibi, dünya telaşesiyle;
Dökülüyor daneler, savruluyor sap, saman…

Bu yaşın işi mi bu, ne yapsın yorgun beden?
Zaten tükenmiş, bitmiş gece, gündüz demeden!
Doymaz bir karnın mı var, bu kadar uğraş neden!
Kıyamet mi yoksa bu, hiç seçilmiyor zaman…

Sınav zamanı gibi, hızla geçerken vakit!
Hayat, met-cezir sanki önce bir gel, sonra git!
Bir de ellerin bomboş, yoksa cebinde nakit!
Söylenecek tek söz var; fakirsen halin yaman…

Devir o devir değil, insanların affı yok!
Sapla samanı karar, bakarsın gafı pek çok!
Bir de laf sokarlar ki, zannımca en büyük şok!
Bu devrin insanının, kafası darmaduman…

Yorgunluğumdan mı ki, ağır geliyor sözler!
Dinleyenler diyordur, içinde dolu közler!
Yorgun beden ne ister, istirahatı özler!
Ona da vaktin yoksa kararır tüm asuman…

Karaman-2022/09
Halil Şakir Taşçıoğlu

ÜSTATLARDAN:

Huzur benim yoldaşım olmalı yeter artık
Yeter canımı sıkan, kullardan gelen darlık
Dilleri kristalden, ya çatlak, ya da kırık
O gaf dolu sözleri, öldürüyor anbean................................Kardelen-1