Ç/ağlayan gözlerim yine rahmetin eşliğinde
Göğe savurduğum bir sözcük de
Yağmur oldu düştü
Mevsimdim ben hayli haylaz
Ve pervasız bir beşer
Aşkla idame ettiğim kadar
Sevdiğim insanlar
Yeter miydi sahi ömür söyle yeter miydi?
Daha çok sevmeye tam da sıra gelmişken kendime…

Beyhude sözcükler
Frapan imgeler
Ve insan olmanın doğası
Lanet okuyan kimse
Bense şerrinden insanların sığındıkça Rabbime.
Meylettiğim bir yol ki
Kibirsiz saltanatı hüznün
Hadislerde bulduğum huzur
Surelerin sarmalında hak ettiğim etmediğim
Ne ise yaşatılan
Güç bulduğum elbet anarak Rabbimi
Sınanan dirayetim
Vasıfsız bir kimlik olsa ne ki insanların edindikleri serveti?
Burnu Kaf dağında
Bense aralıksız af dilerken Rabbin katında.

Bir huzur bir hüzün
Eşleşen yüreğim demlendikçe ömrüm
Kat ettiğim yol
Elbet en çok Rabbimle ve sevgiyle hemhal
Varsın hüzün işgal etsin benliğimi
Saf tuttuğum sadece iman gücü
Sevginin çağladığı
Bir arpa boyu yol almaksa
Elbet illa ki Rabbin rızası

Dağılan mikado çöpleri
Özrümle inancımla sevgimle katık ettiğim her kelimeyi
Büyülü sesi evrenin
Gözümden düşenin
Göz göze gelmeyi dahi kabul etmezken çoğu
Gözümün de gönlümün de sönmeyen feri

Bir adaksa yaşamak
Bir edepse yüreğiyle inancıyla sevmek ve yazmak
Koşulsuz kabullenmekse kaderi
İhanet etmeden insan tutunduğu dalı
Kıransa ihanet ve isyan
İtaat etmeyeceğim aşikâr bir Allah’ın kuluna
İman ettiğim sadece Rabbim.
Ve ifa ettiğim
Etiği yaşamın
Esefle içime esen rüzgârın
Başıboş değildir kimliğim
Ayan beyan insanım adımla sanımla
Neye yarar yaşamak eğer ki insan birilerini yanıltırsa?

Yüzü suyuna hürmeten kaderin
Kederimle sözlendiğim bunca zaman
Yarına Allah kerim
Tutuşan şafağın
Bazen namlusu yitik bir cümlede saklı iken dimağım
Hali hazırda beklediğim
Umudun sesinde nükseden iman yüklü benliğim
Arz ettiğim kadar sevgiyi talep görmediğim
İyi de ben:
Allah rızası için sevmemiş miydim?