Serbest bırakıp salmışız çayıra
Nasıl yolu bulsun şimdiki nesil
Nereye adım atsa, batar çamura
Beynindeki zehri silebiliyorsan sil

Her tarafı fuhşiyât her tarafı mel’anet
Emanet verilenler eder hıyanet
Her sorduğumuzda, denilir sabret!
Anlatmazsak eğer nasıl anlasın gafil

Gözümüzü kapatacak noktaya geldik
Edebi, terbiyeyi harcadık, bitirdik
Etrafımızdaki münkirleri def edemedik
Gün be gün haddini aşmakta cahil

Kimi ateist, kimi Tengrici, kimi agnostik
Taze beyinlere hep bu düşünceleri ektik
Hakkı, hukuku piyasadan çektik
Gemini çekmezsen, anlar mı Kabil

Sevgi, saygı mı dedin, artık raflarda
Nadiren durur insanlar, güzel saflarda
Ahlaksızlık yaşanıyor, tüm sokaklarda
Utanmasını beklesen de utanmaz rezil

Modernlik değil bu, tam modernite
İnandım diyen ile münafık aynı surette
Mazlum ile zalim ortak niyette
Bu minvalde durum, etmezsek tevil

Ya özümüze döner ya yok oluruz
Özünü kaybeden nesli, nasıl koruruz
Birbirimizle uğraşır birbirimizi vururuz
İnsanlığını kaybedene, denmez mi fosil

Ey insanoğlu! olup bitenlerin farkında ol
Ne kırılsın bacaklar ne de kırılsın kol
Düzenli yaşasın insan, yaşanmasın karambol
Ta ki yeryüzünde insanlar olmasın asla zelil

10.09.2022-Ankara