Muğlaktı gölgeler
Bense seslerden mustarip
Hünkârım, koruyanım taptığım yüce Mevla
Aşkın kırbacı idi hüzün
Hüzünlü kalbimi en çok seven Rabbim.

Kök hücresiydim sözcüklerin
Kok kömürdü yaktığım
Kokan yalnızlık ve zifiri karanlık
Her sözcüktü yolu aşka çıkan
Her aşktı adeta insanı yüreği illa ki aldatan

Sevdim her canlıyı
Sindim gölgeme
Sinemde çalgı çengi
Sirenlerin dinmeyen sesi
Bir araya gelmese de iki yakam
Ben en çok İstanbul’u sevdim:
Elbette ya:
Düştüğüm yola
Geçemediğim diğer yaka
Ha Asya ha Avrupa
Aslında ben top yekûn İstanbul’dum.

Moda İskelesi
Kalamış’ın denizi
Çağlayan gözlerim ve çıktığım Üsküdar yokuşları
Boğanın boynuzları
Hep de tünedim doğaya
Dosdoğru saptığım yol çıkarken bazen yolum Bostancı’ya

Rumeli feneri Galata köprüsü
Layığıyla İstanbul olmaktı hele ki kaldın mı trafikte
Yekten savurduğum nida
Yok yere kaybolduğum TEM in arka yollarında
Maslak ve Beşiktaş
Lakin ben Kadıköy kızıydım
Tek köyüm tek memleketim İstanbul olsa da
Ben yurdumun her köşesini memleketim bildim
Elbet yerlisiydim sevginin
Yabancısı olmadığım her köy
Kapısından kovulsam bile renk vermeden
Muhtarlığına adaylığımı koyduğum.

Çünkü ben Türkiye’yim
Ne çıkar İstanbullu olsam ya da İzmirli
Ya da Diyarbakır Antalya
Gezmediğim çok yer vardı da layıkıyla görmediğim
Lakin ne zaman aşka düşsem hep de hayal ettim
Her köşeyi gezdim bir bir yüreğimle
Tavaf ettim her şehri içimde saklı pusula ile
Pusu kursa da karanlık, gözlerimle
Deldim ben geceyi
Kardığım kadar önümü
Arkama dönüp de bakmadım bir kere
Koruyup kollayan Rabbime
Sığınmanın verdiği huzur ve güvenle.

Şehir kızı köy kızı
Sadık olduğum vatanımın ay yıldızı
Bencileyin bir yol
Sevip de hemhal ettiğim
Saydığım bir bir soldan sağa
Sağdıcıyım ben sevginin
Solumda atana inandığım
İç sesim ne derse gözümü kırpmadan
Yüreğime aldığım her insan
Kaybolmaya ramak kala
Bak, nasıl da buldum yolumu
Kudretli Mevla’m hüznümle yaşayıp sevdamla yatıp kalktığım
Çünkü ülkemdi beni aralıksız bağrına basan.



DOSTLARIMDAN İNCİLER

Pendik,Kartal ,Göztepe bir başkadır sevdası
Gezmeyenler bilemez İstanbul’un yarısı
Bütün vilayetler güzeldir cennettir her yanımız
Görenler hayretle bakar TÜRKİYE Vatanımız......TEŞEKKÜRLER SELAMET99 HOCAM


Harem’deyim yolcuyum yorgunum
Karşıda Sultan Ahmet sülüeti ilerde
gizemli Kız Kulesi sahil yolu insan seli
yosun kokulu ılık ikindi eylül yeli
Ey İstanbul İstanbul bunca güzel olma
Haset eder göz eğer nazar değerler
09. 09. 2009 H a r e m



.......TEŞEKKÜRLER EM HAKİM ÜSTADIM



Ağrı’da varolmak
İstanbul’da kaybolmak
Mersin’de terleyip
Kars’ta üşümek
Trabzon’da takayla açılmak
Hepsi Türkiye
Hepsi Türkiye’m......TEŞEKKÜRLER DENİZ TAYANÇ HOCAM



sende unut beni İstanbul
arkamdan dönüp bakma
dönüp bakarsan arkamdan
aklım yine sende kalır
iki yakanı bir araya getiremedin diye
üzülürüm yeniden
yeniden içmek isterim
fakat imkânsızlıklar sarhoş olmamı engeller
boşa gider
çalınan sazlar
okunan şarkılar........TEŞEKKÜRLER DEĞERLİ DÜŞLER SIĞINAĞI