İstanbul’um
Gözlerimde martılar
Kaç bahar eskidi de gelemedim.
Şarkılar söyledim erguvanlara
Seni sordum her köşedeki , kör dilencilere
Seni çizdim kumlara...
Şarkılarında dalgaların hüznü vardı.

Sönmedi içimde İstanbul aşkım
Oysa kaç dilek tuttum geleceğime
Yenik düştüm sevdana,gözlerine kapıldım
Uzağındayım; hasretine içimde şarkıların tümü
Buralarda herkes yabancı bana
Bir yalnızlık ürkünçlüğü içindeyim
Tanıdığım sandığım insanlar arasında
Yapayalnızım...
Renkli rüyalar kuruyorum hayaline
Bir an düşleyebiliyorum seni ancak
Sonra söküp alıyorlar göz kapaklarımdan.

Duyuramıyorum sana özlem çığlıklarımı
Bir gurbet çıkmazında sıkışıp kalıyor umutlar.
Hasretinin sancısı doluyor içime duman duman
Şarkılarında uzak bir hayalin düşleri var
Her dinlemede kahroluyorum binlerce.

Yedi tepe hayali kurulu düşlerimde
Bir ahret yalnızlığı günlerimde
Hatıralarımla dolu İstanbul’um
Yitiriyorum sana kavuşmak ümidimi de
Elveda ; Yedi Tepe, Bağlarbaşı,Koz Yatağı
Balık ekmek yediğim Eminönü
Elveda; gümüş balıkların artık görmeyeceğim
Ve ben yitik akşamlar gibi...
Uzun yıllardan sonra sessizce
Unutacağım, unutulacağım
Kim bilir hangisinde sana kavuşacağım ki
Hazan mevsimlerinin sönük akşamlarında.


Günay Koçak 6.9.2022