Ah vera uzun zaman oldu kaleme el değmeyeli
kağıda yüz sürmeyeli
anlatacak ne çok şey biriktirdim her an’a
ve sana dökülmeyeli hayli zaman oldu
nasıl olduğunun haberlerini alıyorum
iyi olmana çok sevindim
beni merak ettiğini de biliyorum
bende
biraz yorgun,biraz keyifsiz ve çokca uykusuz...
ve biliyor musun vera eylül kapıda
eylül ayı hüzün ayı diyorlar
ve en çokta bana yakışıyor hüznün elbisesi
cuk diye oturuyor üstüme
bazen salaş takılıyorum en rahatından
alıyorum üstüme
sonra hüzne bir selam çakıp
gırgıra vuruyoruz kadehteki hüzün selini
senden sonra bir kaç dost edindim
sen gibi olmasa da
onlarla karşılıyoruz hüznün rengini
biz mavi derdik ya senle kapıyı çalana
onlar kırmızı diyor
sanırım hepimiz başka başka kucaklıyoruz
eylülün hüznünü
olsun diyorum rengin ne önemi var
hissetmek önemli
sanırım burda anlaşıyoruz dostlarla
geçenlerde bir habere denk geldim
havada yağmur kokusu varmış
sıkı sıkı tembihliyorlar dikkat edin diye
ah vera buna nasıl güldüğümü tahmin etmişsindir
çok bekledim ama yağmadın
işte o zaman yalnızdım vera
daracık hüznü geçirdim üstüme
sabaha kadar oturup ağladım
içmeyi sevmiyorum biliyorsun ama
sigaramı yaktıkça yaktım
gerçek olmasa da bir sis bulutu dolaşıyordu odanın tavanında
buna daha da çok ağladım
ah vera
ruhum gòğe sevdalı bedenim yağmura tutkun
ve kış kapıda
benliğim kanat çırpacak her damlana...