ehlileştirmekle meşgulum bu ara
çivisi çıkmış duyguların
anesteziye gerek yok
yaraya neşter vurulmaz
kansız olacak kadavram
nasılmı
bende bilmiyorum
masaya yatırdım tüm duyguları
günlerdir başında dönüp duruyorum

gözlerinden başlıcak oluyorum
hasretini tütürüyor
gözyaşları olmaz diyor
kansız olacak kadavram
inat ettim
yüzündeki tebessüme,dudaklarına yelteniyorum
kahretsin susları mühürlemiş kıyamıyorum
geceye yakıyorum zehir zıkım ateşi
acıya bandırdığım kahveyi
bir yandan yudumlarken
düşünmekten bithat kadavramı izliyorum
günler aylara karışıyor
ben hala kansız bir çözüm arıyorum
buz kesmiş bir oda ve ben
nekadar oldu,günlerden pazarmı
mevsim kışmı bilmiyorum
kadavramın adı neydi acaba
neden geldi buraya sepep neydi

neyse
bir amacım vardı onu unutmadan
ehlileştirmeliyim duyguları
masada kadavram yanaştım tekrar
boynuna gitti elim
titremezdi ya titredi elim
öylesine yutkunmuşki söylemek istiyipde söylemediklerini
çektim ellerimi yutkunduklarından
kansız olacak yeminliyim
cama yöneldi ayaklarım
titreyen elim yüreğimde
biraz nefes biraz soluklanmak istedim
duvara çarptı bedenim
penceresi olmayan dört duvarmış
masada kalan kadavram
inceden korktum
oysa ilk girdiğimde odaya
dört tarafı güneşe selam veriyordu
yanılmış olamazdım ağaç dalları kuş cıvıltıları vardı
yokmuydu yoksa
benmi görmek istediğim için öyledi
sahi kadavramın ismi neydi

neyse
uykusuzluk alay ediyor benle
biraz uyku iyi gelicek zihnime
sanırım aylar yıl oldu ben uyumayalı
yatağa koşuyor yorgun gözlerim
yere neden düştü dizlerim
el yordamı yatağımı arıyorum
şaşkınım biri görtürmüş yatağımı
etrafı dolanıyor gözlerim
kesin kadavram yatıyor diyip
bir hışım kalkıyorum yerden
kalktığım yerde kalıyorum
sahi ben kaç kes düştüğüm yerden kalktım
bunu yaparken neden bir el görmedim
gördüklerim beni dibe çekip gidenlerdi
kansız olacak kadavram dedim
neden kanadı şimdi yüreğim

neyse
mevzu ben değilim sararım geçer
tekrar masaya ilişiyorum
ehlileştirmeliyim bu duyguları
yüreğim bir an yüreğine çarpıyor
tamam buldum sökeceğim yüreğini
kansız olacak kadavram
elim terliyor yaklaştıkça
kalp atışlarım hızlanıyor
ve dokunuyorum kalbine kadavramın
acı işliyor yüreğime
yangınlar tepeden tırnağa sarıyor bedenimi
göğüs kafesim bin parça
yandıkça savruluyor külleri
yandıkça çocuklaşıyor kadavra yüreği
özlemleri,hasretleri,acıları,çığlıkları
avuclarımda
boğazımda düğümlen göz yaşları
susları derin sulara hapseden tebesümleri
aynaya yansıyan kadavram
bu benmiydim

kadavram kansız olacaktı
olmadı ...