3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1058
Okunma
Açtım penceremi sonuna kadar
Gece odama doluyor
Dolunaydan çaldım büyük bir parça
Bir tek rüyalarım aydınlanıyor
Odam karanlık, içim karanlık
Geleceğim, ömrüm karanlık
Ve sen dost, ey sevgili dost
Hatırlıyor musun kâğıt bebeklerle oynadığımız
Aydınlık günlerimizi
Nerde hata yaptık?
Neydi verdiğimiz yanlış karar?
Yoksa biz değil miydik yanılan?
Özgürlük istedik minicik dünyamıza
Ve özgürlüğü ararken masumiyeti yitirdik
Elimizle söndürdük
Yolumuzu aydınlatan kandilleri
El yordamıyla ulaşır mı güne
Bu soğuk gece
Sevgi bulunur mu bir körebe oyununda
Isıtır mı içimizi yanmayan bir soba
Düzelir mi acaba
Bunca acıya neden
Bulamadığımız o hata?!?
12.11.2006/İstanbul
Cevap Yaz